بی اختیاری ادرار چیست؟ درمان های بی اختیاری ادرار چیست؟

بی اختیاری ادرار وضعیتی است که با از دست رفتن ادرار، مشکل واضح اجتماعی یا بهداشتی پیدا شود و آن نشت ادرار واقعی وقابل مشاهده باشد. البته در تعریف جدیدتر به از دست رفتن غیرارادی ادرار اکتفا شده است. بی‌اختیاری ادرار یکی از مشکلات رایج به خصوص در زنان میانسال است به طوری که آمار، شیوع آن را تا حدود ۶۰ در صد اعلام می‌کند. این بیماری عموما به معنای شکایت بیمار از عدم کنترل ادرار و نشت و ریزش غیر ارادی آن است. بی‌اختیاری‌ ادرار یا به علت انقباض غیرارادی ماهیچه مثانه رخ می‌دهد یا به علت ضعف بیش از حد ماهیچه‌ها و بافت‌های لگنی برای مقاومت در مقابل فشار داخل مثانه اتفاق می‌افتد که انواع گوناگون دارد. برخی از مردم اطلاع ندارند که برای بی اختیاری ادرار روشهای مناسبی موجود است.بسیاری از مردم برای بحث کردن در مورد آن بی میل هستند،حتی اگر آن در زندگی شان تاثیر چشمگیری گذاشته باشد.بی اختیاری ادرار می تواند بر توانایی فرد در محیط کار اثر بگذارد.این مشکل می تواند فعالیتهای روزانه و بهنجار مردم را مختل کند و مانع ازانجام فعالیتهایی شود که آنها از انجامش لذت می برند..

آیا شما می دانید که:

  • نیمی از افراد مبتلا، با یک متخصص مشورت نمی کنند.
  • ورزشکاران زن در همه سنین در حین فعالیتهای ورزشی شدید و سخت گاهی اوقات دچار نشت ادرارمی شوند.
  • زنانی که یائسه شده اند، اغلب مشکلات مربوط به کنترل مثانه را گزارش می کنند.
  • اغلب زنان وقتی که حامله هستند یا بعد از اینکه زایمان می کنند دچار نشت و خروج ادرار می شوند.
  • بسیاری از زنان وقتی که ورزش می کنند،می خندند،سرفه می کنند یا عطسه می زنند دچار نشت ادرار می شوند.

در حدود نیمی از زنان بزرگسال می گویند که حداقل یکبار یا بیشتر نشت ادرار داشته اند.بسیاری از زنان می گویند که این مشکل را هر روز داشته اند.خروج ادرار شایعترین مشکل زنان مسن است.اما این بدین معنا نیست که بخش طبیعی از دوران سالمندی است.شما می توانید آنرا درمان کنید و کنترل مثانه تان را دوباره در دست بگیرید.

 

راههای مختلفی برای درمان بی‌اختیاری وجود دارد. در نظر داشته باشید زنان بسیاری مبتلا به بی‌اختیاری هستند، که اکثر انواع آن قابل درمان است و وابسته به سن نیست. اگر به دلیل نشت ادرار، از پد استفاده می‌کنید. یا به دلیل ترس از نشت ادرار، کار و فعالیت‌های اجتماعی خود را محدود کرده‌اید، تشخیص بی‌اختیاری ادرار قطعی است و باید درمان شوید.
در آمریکا بیش از ۱۳ میلیون نفر به کاهش کنترل مثانه مبتلا هستند. زنان دو برابر مردان مبتلا می‌شوند. بی‌اختیاری ادراری دومین عاملی است که موجب قرار دادن سالمندان به خانه‌های نگهداری سالمندان می‌شود. طبق آمار ۵۰ درصد ساکنان این مکان‌ها به بی‌اختیاری ادرار مبتلا هستند.

اگرچه مشکلات ناشی از کنترل مثانه در زنان مسن بیشتر از زنان جوان رخ می‌دهد، ولی کاهش کنترل مثانه همیشه با افزایش سن همراه نیست. هر سن و سالی داشته باشید، این عارضه قابل درمان است. نباید اجازه داد که شرم و آشفتگی روحی مانع از مراجعه شما به پزشک شود،. بلکه باید بدانید که این حالت یک بیماری است که نیاز به درمان دارد.
با وجود این‌که تعداد بیماران مبتلا به بی‌اختیاری ادرار در افراد مسن حدود ۸۰ درصد تخمین زده شده، تخمین شیوع این بیماری در جمعیت جوان مشکل است. میانگین مدت زمان ابتلا به بی‌اختیاری، قبل از مراجعه به پزشک، ۹ سال تخمین زده شده است. همچنین مشخص شده که تنها ۳ درصد از مبتلایان به خاطر بیماریشان به پزشک مراجعه می‌کنند.
تشخیص دقیق نوع بی اختیاری ادراری مهم ترین مسئله در درمان موفق آن است.اگر شما به پزشک ارولوژیست مراجعه کرده و علائم تان را کاملا به پزشک توضیح دهید،او می تواند با تست های مختلف از جمله نوار ادراری و نوار مثانه نوع بی اختیاری ادراری شما و درمان آن را مشخص کند و علت ایجاد آن را نیز به شما توضیح دهد.

درمان های موجود برای بی اختیاری ادرار

از مفید ترین و کارآمد ترین درمانها تمرین عضلات کف لگن (تمرینات کگل یا کیگل) می باشد که عضلات ضعیف را قوی می سازد

دستگاه آزونیکس یک سیستم ثبت و آنالیز داده تخصصی است که با هدف استفاده در مطالعات بیوفیدبک عضلات به صورت تحقیقاتی و کلینیکی طراحی و تولید شده است. آزونیکس برای ثبت دقیق سیگنال های حیاتی (بیوالکتریک و فیزیولوژیک) با کیفیت بالا و انتقال آن به کامپیوتر برای پردازش و آنالیز در نرم افزار مخصوص به خود ساخته شده است. این دستگاه جامع، با ویژگی های منحصر به فرد خود، شما را قادر می سازد تا هر پروتکل دلخواه بیوفیدبک عضلانی را اجرا و ثبت نمایید.

تکنیکهای رفتاری

درمان های رفتاری شامل بازتوانی ماهیچه لگن، بازآموزی مثانه، برنامه ریزی کاهش وزن و تغییر در رژیم غذایی می باشند.
بازتوانی ماهیچه لگن، شامل ورزش های ماهیچه لگن، بیوفیدبک، آموزش واژینال و تحریک الکتریکی کف لگن می باشد. بسیاری از زنان ترجیح می دهند که برای اولین بار ساده ترین راه را انتخاب کنند. ورزش های کگل برای تقویت کردن ماهیچه های لگن استفاده می شود و نیاز به هیچ گونه تجهیزات خاصی ندارند.

تحریک الکتریکی

در تحریک الکتریکی کف لگن از یک سری الکترودها استفاده می شود که در واژن یا رکتوم قرار گرفته اند و از طریق آن ها پالس های الکتریکی به این نواحی وارد می شود. این پالس ها باعث انقباض ماهیچه ها می شوند و به ماهیچه کف لگن قدرت و استحکام می بخشند.

داروها

هیچ دارویی برای درمان بی اختیاری ادرار فشاری تایید نشده است. علی رغم این موضوع برخی داروها برای درمان این مشکل تجویز می شوند که عبارتند از: افدرین، سودوافدرین، فنیل پروپرانولامین، هیدروکلراید و امیپرامید. اگر مثانه بیش فعال دارید دکتر شما داروهایی را برای آرام کردن ماهیچه ها و اعصاب آن به شما خواهد داد. داروهایی که برای درمان آن استفاده می شوند می توانند باعث خشکی چشم، دهان و یبوست گردند. برخی از داروها انقباضات مثانه بیش فعال را کاهش می دهند. برخی ماهیچه ها را آرام می کنند و باعث می شوند که در طی ادرار مثانه بطور کامل خالی شود. برخی دیگر ماهیچه ها را در گردن مثانه و پیشابراه می بندد و از خروج ادرار جلوگیری می کنند و برخی دیگر، بخصوص هورمون هایی از قبیل استروژن باعث می شوند که ماهیچه ها در ادرار کردن به درستی کار کنند. بعضی از این داروها اگر طولانی مدت استفاده شوند عوارض جانبی خطرناکی خواهند داشت. داروهایی که برای درمان بی اختیاری فوری پیشنهاد می شوند عبارتند از: هیدوکلراید ایمی پرامین، سولفات هیوسیامین، پروپانتلین، اکسی بوتینین، هیدروکلراید دیسیکلومین، هیدرو کلراید فلاوکسات. تولترودین(دترول)، داروی جدیدی است که برای درمان این مشکل محبوب تر می باشد. اگر بیمار یائسه است و بی اختیاری وی بخاطر نازک شدن یا خشک شدن دیواره های پیشابراه است. کرم استروژن واژینال می تواند کارساز باشد.

بی اختیاری ادرار و بیوفیدبک

استفاده از بیوفیدبک برای درمان بی اختیاری ادراربه سال ۱۹۴۰ بر می گردد، زمانی که آرنولد کگل متخصص بیماری های زنان از ابزارها و وسایل الکتریکی برای ارزیابی و ارائه روشی برای منقبض کردن ماهیچه های لگن استفاده کرد.

تمرینات عضلات لگن

در سال ۱۹۸۴ آرنولد کِگل تمرینات لگنی را به عنوان یک راه درمان بی‌اختیاری ادرار فشاری شرح داد. ماهیچه‌های کف لگنی به صورت عمقی قرار گرفته‌اند و با تقویت آنها می‌توان بهتر جریان ادرار را کنترل کرد. این تمرینات، که به تمرینات کِگل معروف‌اند، ورزش‌های ساده‌ای برای تقویت عضلات نزدیک به مجرای ادرار محسوب می‌شوند. برای درمان ۱۰۰درصد و بی عارضه میتوانید از دستگاه pelvic muscle trainer استفاده کرده و عضلات کف لگن خود را تقویت سازید و دیگر درمان های سراپای و درمان های جراحی توصیه نمی شود.یک زندگی سالم با تغذیه مناسب و فعالیت ورزشی کافی از دوران نوجوانی برای دختران و ورزش های مناسب در دوران پس از ازدواج و حاملگی می تواند پیشگیری کننده بی اختیاری ادراری در سنین بالا باشد. رژیم سرشار از ویتامین C سبب تقویت عضلات کف لگن و جلوگیری از بروز بی اختیاری ادراری می شود.