یافته های پژوهشی

یافته های پژوهشی در زمینه qeeg بسیار زیاد است. از طریق دیتابس مرکز پارند می توانید به این مقالات دسترسی پیدا کنید. در زیر برخی از یافته های QEEG برای مثال آورده شده است.

 

اختلال بیش‌فعالی/کم توجه (AD/HD) [1]

موناسترا، لوبار و ليندن (2001)، مطالعه‌اي را بر روي اعتبار و پايايي غربالگري QEEG در مورد اختلال AD/HD انجام دادند. اين مطالعه كه تحليل طيفي توان خروجي الكتروفيزيولوژيك در منطقه خط مياني مركزي[2]  را در بر مي‌گرفت، روي 469 نفر سنين 6 تا 20 سال، كه در گروه‌هاي AD/HD نوع بي‌توجه، AD/HD نوع مركب و كنترل دسته‌بندي شده بودند انجام شد. نتايج نشان داد كه فرايند غربالگري QEEG معتبر است (96/0=r) و با مقياس ارزيابي اختلالات ADD (S.B. McCarney,1995) وآزمون متغيرهاي توجه (T.O.V.A)[3] همساني دارد و مبتلايان به AD/HD را از يك گروه كنترل غيرباليني متمايز مي‌سازد (001/0P<). حساسيت بدست آمده از QEEG، 90% و ویژگی آن 94% بود.

در مطالعه‌اي دیگر كه توسط كلارك (1998) روي كودكان AD/HD انجام شد، مبتلايان به نوع AD/HD مركب، AD/HD نوع عمدتاً بي‌توجه و گروه كنترل، در سنين 12-8 سال و با سن و جنس همتا انتخاب شدند. از 21 نقطه روي سر این کودکان، امواج الکتریکی در حالت استراحت و با چشمان بسته ضبط شده و سپس به کمک تبديل فوريه، مقادير توان مطلق[4] و توان نسبي[5] در 4 دسته امواج مغزي دلتا، تتا، آلفا و بتا استخراج شدند. نتايج نشان داد كه گروه AD/HD، فعاليت بيشتر موج تتا و فعاليت كمتر امواج آلفا و بتا را در مقايسه با گروه كنترل از خود نشان دادند. كودكان AD/HD نوع عمدتاً بي‌توجه بيشتر به نتايج طبيعي نزديك بودند. نتايج كلي، از مدل تأخير رسش دستگاه اعصاب مركزي در اختلال AD/HD حمايت مي‌كرد.

در یک مطالعه مروری که در زمینه بررسی ویژگی‌های AD/HD توسط QEEG انجام شد، باری و همکاران (2003)، داده‌های حاصل از هر دو EEG کیفی و کمی را مورد ارزیابی قرار داده و نتایج آن را در رابطه با انواع AD/HD مورد بررسی قرار دادند. نتایج حاکی از آن بود که در حالت استراحت[6]،  افزایش توان نسبی تتا، و کاهش توان نسبی آلفا و بتا، همراه با افزایش نسبت‌های تتا/آلفا و تتا/بتا، معنادارترین ارتباط با AD/HD را دارند. همچنین نسبت‌های تتا/ آلفا و تتا/بتا تعیین کنندۀ انواع AD/HD هستند.

 

افسردگی

در مطالعه‌ای که لایبر و نیوبری (1988) انجام دادند، از بين 216 بزرگسال با علائم افسردگي، 111 نفر تشخيص اوليه افسردگي يك قطبي را دريافت كردند. 70 نفر از اين افراد به 2 گروه مختلف و بر اساس تحليل فركانسي انجام شده روی داده‌های EEG تقسيم شدند. براي هريك از اين 70 نفر موارد زير لحاظ شد: سن و جنس، وجود علائم درون‌زاد و برون‌زاد ، مشكلات شناختي، اضطراب، افكار وسواسي ـ نشخوار ذهني، علائم فوبي/ پانيك، نابهنجاري‌هاي تست بازداري دگزامتازون (DST)[7]  و تست تحريك هورمون آزاد كننده تيروتروپين (TRHST)[8] . تكرار هر يك از متغيرهاي فوق بين گروه‌ها مورد مقایسه قرار گرفت. در نتایج 2 متغير سن و نابهنجاري TRHST معنادار به دست آمدند. بيماران گروه 1، كه كاهش بتا با يا بدون افزايش امواج آهسته را نشان دادند، مسن‌تر و و از لحاظ TRHST نابهنجارتر از گروه دوم بودند كه در مغزشان تنها افزايش امواج آهسته مغزي مشاهده شد.

 

اختلال ناتوانی یادگیری(LD)[9]

در مطالعه‌اي كه توسط بايرينگ و همكاران (1991) انجام شد، 23 پسر 13 سالۀ دچار مشكلات يادگيري (هجي كردن) به همراه 21 نفر همتا شده در گروه كنترل، مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج QEEG، حاكي از كاهش توان آلفا و بتا، و فعاليت كم و پيچيدگي زياد در اشتقاق‌هاي آهيانه‌اي ـ پس سري در گروه آزمایش بود. نسبت‌هاي پارامترهاي QEEG بين اشتقاق‌هاي آهيانه‌اي ـ پس‌سري و گيجگاهي در گروه آزمایش افزايش يافته، متضمن نقص تفكيك فضايي اين EEGها بود. از آنجاییکه تفاوت بين نسبت‌هاي QEEG نواحي پیشین  و پسین، كمتر تحت تأثير عوامل مخل مختلف قرار گرفت، لذا در ارزيابي باليني كودكان مبتلا به ناتوانی يادگيري مناسب‌تر به نظر رسید.

ايوانز و نان-سوک (1996) مطالعه‌اي را روي 8 كودك و 2 بزرگسال مبتلا به نارساخواني[10]  انجام دادند. در اين مطالعه استفاده از QEEG در ارزيابي اختلال يادگيري مورد بررسي قرار گرفت. در بیش از 70% اين افراد نتايج زیر به دست آمد:

1) نابهنجاري در هم‌نوسانی[11] بين يك يا چند تركيب از نقاط P3 ، T5، T3، O1.

2) نابهنجاري در هم‌نوسانی قسمت چپ نسبت به راست با نسبت مساوي يا بزرگتر از 41/1 .

3) نابهنجاري در هم‌نوسانی نواحي پس سري كه بيشتر به صورت كاهش هم‌نوسانی مي‌باشد.

4) حداقل 5 نابهنجاري (از هرگونه) در برگيرندۀ نقطۀ P3.

5) حداقل 3 نابهنجاري (هم‌نوسانی، فاز، عدم تقارن[12] ) در مناطق پيشاني ـ آهيانه‌اي.

 

 

[1] – Attention Deficit/Hyperactivity Disorder

[2] – vertex

[3] – Test Of Variables of Attention

[4] – Rational Power

[5] – Absolute Power

[6] – resting EEG

[7] – Dexamethason Suppression Test

[8] – Thyrotropin Releasing Hormone Stimulation Test

[9] – Learning Disorder

[10] – Dyslexia

[11] – Coherence

[12] – Asymmetry

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *