تحریک تک پالس

تحریک مغناطیسی فراجمجمه ای تک پالسی (Single-Pulse TMS)

در این روش یک پالس منفرد بر روی بخش خاصی  از قشر مغز اعمال می شود. از TMS تک پالس برای تشخیص و ارزیابی واکنش قشر مغز به این نوع پالس استفاده می گردد. سه مولفه اصلی که در هنگام ارائه تک پالس باید در نظر گرفته شوند عبارتند از: مکان قشر[1]، شدت پالس[2]  و اندازه گیری پاسخ[3].

تحریک قشر حرکتی اولیه: تحریک تک پالسی باعث ایجاد فعالیت در ماهیچه های مخالف ناحیه تحریک شده می شود. این واکنش را باید از طریق الکترومایوگرافی (EMG) سنجید. آنچه از طریق EMG سنجیده می شود، پتانسیلهای فراخوانده حرکتی[4](EMP_s) نام دارد. از EMP می توان برای تعیین آستانه TMS نیز استفاده کرد.

تحریک قشر اولیه دیداری: تحریک تک پالسی باعث ایجاد فسفون (احساس مشاهده جرقه های نوری و فلش توسط آزمودنی) در میدان دیداری می شود. مانند EMP، از فسفون می توان برای تعیین آستانه TMS استفاده کرد.

ثبت EEG در هنگام تحریک تک پالسی: می توان در هنگام تحریک، امواج مغزی را نیز ثبت کرد و معیاری مشخص برای واکنشهای قشر مغز بدست آورد. به این روش اصطلاحا پتانسیلهای برانگیخته TMS (TEP_s) می گویند.

پروتکل های Single-Pulse TMS:

پروتکل های تحریک تک پالسی به سه دسته “آستانه حرکتی[5] (MT)”، “منحنی درونداد/برونداد[6] (I/O)”  و “دوره خاموشی[7] (SP)” تقسیم می شوند.

آستانه حرکتی (MT): از MT برای ارزیابی مسیر قشری-نخاعی هر فرد و همچنین تعیین آستانه تحریک برای سایر روشهای تحریک مغناطیسی استفاده می شود.

شکل 1: کاربرد تحریک تک پالس و ثبت EMP های مختلف

منحنی درونداد/برونداد (I/O): در این روش، تحریک تک پالس با شدتهای تحریک مختلف بر روی منطقه خاصی از قشر مغز که با فعالیت ماهیچه مورد نظر مرتبط است، اعمال می شود. این تحریکات در حالت استراحت و فعالیت عضله ارائه می شوند. از اتصال پاسخ های عضله (EMP_s) به دنبال این تحریکات مختلف، منحنی I/O به دست می آید (شکل 2). نحوه چگونگی شکل گیری این منحنی و همچنین وجود مشکلات در آن، تبیین های تشخیصی و بالینی مختلفی دارد.

شکل 2: منحنی I/O

دوره خاموشی (SP): تحریک تک پالس بر روی قشر حرکتی، هم دارای اثرات تهییجی (برانگیختگی) و هم بازدارنده است. برای بررسی اثرات تهییجی، قشر حرکتی توسط محرکی با شدتی برابر یا کمی بیش از آستانه حرکتی (MT) تحریک می شود و EMT در عضلات دست مخالف اندازه گیری می گردد. برای بررسی اثرات بازداره TMS تک پالس، تحریک در هنگام انقباض ارادی عضله هدف ارائه می شود. اثرات بازدارنده TMS، از طریق کاهش فعالیت بک گراند EMG به دنبال EMT قابل مشاهده است (شکل 3).  به این مدت زمان که EMG وجود ندارد (معمولا چند صد میلی ثانیه طول می کشد) دوره خاموشی (SP) می گویند. SP هم در عضلات موافق[8] (iSP) و هم مخالف[9] (cSP) دیده می شود.

شکل 3: دوره خاموشی (SP): از 100 تا 200 میلی ثانیه زمانی است که عضله فاقد فعالیت است.

[1] . cortical location

[2] . Pulse intensity

[3] . Response measurement

[4] . motor-evoked potentials

[5] . Motor Threshold

[6] . Input/output curve

[7] . Silent Period

[8] . Ipsilateral

[9] . contralateral